اگه یه نفر فکر کنه کمیک مال بچههاست یا از لحاظ قدرت ادبی نمیتونه با رمان رقابت کنه، احتمالاً به خاطر اینه که هنوز V for Vendetta رو نخونده. V for Vendetta واقعاً نشون میده “رمان مصور” یعنی چی، نحوهی فصلبندی، انسجام پیرنگ، آگاهی همهجانبه نسبت به درونمایههایی که میخواد راجع بهشون حرف بزنه (تقابل فاشیم و آنارشیسم) و پرهیز از اعمال جنگولکبازی هایی که توی بیشتر کمیکها رایجه، همه نشوندهنده ی اینن که این کمیک راه خودشو از بقیهی همنوعاش سوا کرده و یا وجود این که بیشتر از سه دههست که از تولدش میگذره، تعداد رمانهای مصوری که بخوان باهاش سر بهترین بودن رقابت کنن (مثل The Sandman, Maus و البته The Watchmen از خود آلن مور) خیلی کم بوده.